“Χτίζοντας ασφαλή βάση…”
“Χτίζοντας ασφαλή βάση…”
Κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη στη ζωή του από κάτι σταθερό, το οποίο θα του δώσει την δυνατότητα να αυτονομηθεί, χωρίς να βιώνει συναισθήματα ανασφάλειας και φόβου. Η πρώτη μας «βάση» είναι η οικογένεια και μέσα σε αυτή βιώνουμε τις πρώτες εμπειρίες, οι οποίες με μικρές διαφοροποιήσεις, διαμορφώνουν τον τρόπο που «βγαίνουμε» προς τα έξω και αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον και τους ανθρώπους.
Το παιδί, έχει ανάγκη από τα πρώτα στάδια της ζωής του μια φιγούρα, στις περισσότερες περιπτώσεις τη μητέρα, η οποία να του παρέχει αισθήματα ασφάλειας. Η ασφάλεια αυτή αναπτύσσεται όταν το παιδί είναι ελεύθερο να ανακαλύψει καινούρια πράγματα, ακόμα και με το να απομακρυνθεί από τους γονείς, ενώ παράλληλα εκείνοι θα βρίσκονται κοντά του όταν θα επιστρέψει. Με λίγα λόγια, θα είναι για αυτό η «ασφαλής βάση» στην οποία θα μπορεί πάντα να γυρίζει.
Αυτό το συναισθηματικό δέσιμο συνεχίζει να εξελίσσεται καθώς το παιδί μεγαλώνει και σταδιακά επεκτείνεται και στις σχέσεις με άλλα πρόσωπα, όπως είναι οι φίλοι, οι σύντροφοι κ.λ.π. Επίσης, ενώ τα πρώτα χρόνια είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία ενός προσώπου το οποίο το παιδί θα αισθάνεται σαν το καταφύγιό του, μεγαλώνοντας αυτό γίνεται κομμάτι του εαυτού του. Έτσι το άτομο είναι σε θέση να αναζητά εμπειρίες έχοντας πλέον μέσα του την «ασφαλή βάση».
